بر فراز تارها!

نسخه جدید سری بازی های Spider-Man که مدتی پیش راهی بازار شد، یک تفاوت بزرگ با دو نسخه قبلی اش دارد. قرار است تا فیلمی با همین نام هم راهی سینما شود. استودیوی بازیسازی Beenox که در سال های گذشته به خوبی نشان داده که می تواند بازی های پلتفرم خوبی راهی بازار کند، کار ساخت این نسخه را عهده دار بوده تا ما شاهد عرضه The Amazing Spider-Man از سوی آن ها باشیم. حال ببینیم که آیا آن ها توانسته اند بازی خوبی راهی بازار کنند؟

نسخه جدید سری بازی های Spider-Man که مدتی پیش راهی بازار شد، یک تفاوت بزرگ با دو نسخه قبلی اش دارد. قرار است تا فیلمی با همین نام هم راهی سینما شود. استودیوی بازیسازی Beenox که در سال های گذشته به خوبی نشان داده که می تواند بازی های پلتفرم خوبی راهی بازار کند، کار ساخت این نسخه را عهده دار بوده تا ما شاهد عرضه The Amazing Spider-Man از سوی آن ها باشیم. حال ببینیم که آیا آن ها توانسته اند بازی خوبی راهی بازار کنند؟

داستان

اتفاقات بازی بعد از ماجراهای فیلم خواهند بود و در آن مشاهده می کنید که آلیستیر اسمیت (Alistair Smythe) که در زمینه تکنولوژی نانو بسیار مهارت دارد، به عنوان مدیر جدید کمپانی Oscrop انتخاب شده است. در بازی به این موضوع اشاره می شود که رئیس قبلی این کمپانی در حال خلق Cross- Specieها بوده که به آن ها The Lizard گفته می شود و رئیس جدید که برای متوقف کردن اینگونه تحقیقات به قدرت رسیده نیز کاری در این زمینه انجام نداده و از روشی دیگر سعی در خلق Cross-Specieها کرده است. اما این کمپانی بزرگ در کنار خلق Lizardها روبات های زیادی را هم ساخته که آن ها هم می توانند به تنهایی خطرناک باشند.

بازی چند ماه پس از اتفاقات فیلم رخ می دهد و پیتر پارکر (Peter Parker) به همراه دوستش گوئن استیسی (Gwen Stacy) به کمپانی Oscorp می رود. گوئن فکر می کند که رئیس جدید کمپانی هنوز راه دکتر کانرز (Dr. Connors) رئیس قبلی را ادامه می دهد. او درست فکر می کند و از همان ابتدای بازی متوجه این کار می شود. حتی خود دکتر اسمیت نیز به آن ها توضیح می دهد که تحقیقات را به شکل دیگری ادامه می دهند و بجای اینکه انسان ها را به موجودات Cross-Species تبدیل کنند، روی حیوانات آزمایش می کنند و آن ها را تغییر می دهند. سازمان Oscrop به شکل وسیعی در حال انجام این تحقیقات است و به همین دلیل دکتر اسمیت از پاکر و استیسی درخواست می کند که یکی از این موجودات را به جایی ببرند.

اما این موجود عجیب و غریب نسبت به پیتر پاکر از خودش واکنش نشان می دهد و متوجه می شود که خون پاکر متفاوت است و او قدرت های خاصی دارد و به همین دلیل سعی می کند که از قفس شیشه ای خود فرار کند که موفق به انجام آن هم می شود. با فرار او سایر موجودات دیگر هم فرار می کنند و در کمپانی Oscorp آشوب بزرگی به پا می کنند و حتی از آن خارج می شوند و شهر نیویورک را با تهدیدی جدی مواجه می کنند. اینجاست که مانند همیشه عنکبوتی دوست داشتنی ما سعی می کند تا این موجودات را از بین ببرد و با روبات هایی که دست به خرابکاری های بزرگ می زنند هم مبارزه کند. او کار آسانی پیش رو ندارد و خطرهای سر راه او زیاد هستند. داستان برای بازی ای که مرد عنکبوتی در آن حضور دارد، قابل قبول است و مشکل خاصی در آن دیده نمی شود. همیشه خطری وجود دارد که ابر قهرمان هایی مانند Spider-Man بتوانند دنیا را از شر آن پاک کنند.

گرافیک

گرافیک بازی در سطح قابل قبولی است و البته ضعف های خاص خودش را دارد. در نمای کلی، محیط های داخلی بازی همانند نسخه های قبلی بسیار براق و تر و تمیز به نظر می رسند و همه چیز نظر شما را به خودش جلب می کند. اما طراحی شخصیت های بازی چندان خوب نیست و جزئیات زیادی در آن دیده نمی شود. حتی شخصیت های اصلی بازی نیز که باید از کیفیت بهتری برخوردار باشند، چندان خوب از کار درنیامده اند. البته این موضوع بیشتر به دلیل استفاده از بافت های نه چندان با کیفیت است که باعث شده از زیبایی بازی کاسته شود. از طرف دیگر، طراحی برخی از دشمنان و موجودات عجیب بازی جالب است. از طراحی شخصیت مرد عنکبوتی هم نباید بگذریم که شاید تنها قسمت بسیار خوب بازی باشد.

طراحی محیط های داخلی همانند نسخه های قبلی است و شاید دچار کمی افت هم شده باشد، اما طراحی شهر نیویورک در سطح خوبی قرار دارد و جذابیت بیشتری را نسبت به محیط های داخلی در بازی ایجاد می کند. شهر نیویورک با جزئیات نسبتاً خوبی طراحی شده و مکان های معروف آن را می توانید در بازی مشاهده کنید. البته در نمایش های نزدیک، بازی چندان خوب به نظر نمی رسد و در مقایسه با بازی هایی مانند Arkham City حرفی برای گفتن ندارد. البته باید به این موضوع نیز اشاره کنیم که بازی سعی کرده تا اندازه بسیار زیادی خودش را به Arkham City نزدیک کند که نتوانسته این کار را به خوبی انجام دهد. جلوه های ویژه بازی نیز بد کار نشده اند و نیاز بازی در این قسمت را برطرف کرده اند، اما این قسمت ها می توانستند بهتر از این ها ساخته شوند. در کل گرافیک بازی باعث شده که The Amazing Spider-Man در این قسمت قابل قبول باشد، ولی نتواند با بزرگترهای این سبک رقابت کند.

موسیقی/صداگذاری

موسیقی های نسبتاً خوبی برای بازی ساخته شده اند، اما باید به این موضوع اشاره کنیم که نتوانسته اند چندان در بازی تأثیرگذار باشند. موسیقی ها تنوع خوبی دارند، اما می توانستند حماسی تر ساخته شوند تا مبارزه ها هیجان انگیزتر شوند و گردش در شهر بزرگ نیویورک حالت بهتری به خود پیدا کند. صداپیشه های بازی نیز توانسته اند عملکرد خوبی از خود داشته باشند، اما اینکه از صدای هنرپیشه های فیلم در این بازی استفاده نشده، جای تأسف دارد و بهتر بود که این کار صورت می گرفت. البته صداپیشه ها کار خودشان را به خوبی انجام داده اند و دیالوگ ها را به خوبی بیان کرده اند. باید به این موضوع هم اشاره کنیم که شخصیت مرد عنکبوتی همچنان شوخ و بامزه است و دیالوگ های نوشته شده برای آن به خوبی روی این موضوع تمرکز داشته اند. افکت های صوتی بازی نیز بد از کار درنیامده و با حال و هوای کلی بازی هماهنگ هستند و نمی توان از آن ها مشکل خاصی گرفت.

گیم پلی

این بازی همانند نسخه های قبلی اش یک گیم پلی سریع با المان های اکشن و پلتفرمر را پیش روی بازیکنان قرار می دهد. البته المان های پلتفرمر به دلیل اضافه شدن حالت Open-World به بازی بیشتر از نسخه های قبلی به نظر می رسد. از قابلیت های جدیدی که به بازی اضافه شده قدرتی به نام Web Rush است که باعث می شود بازیکنان بتوانند حرکات سریع تری انجام دهند و ضربه های ترکیبی بهتری اجرا کنند. مبارزه ها همچنان هیجان انگیز، نرم و دوست داشتنی طراحی شده اند و سرعت بالای آن ها هم هیجان خوبی به بازی بخشیده است. شکل اجرای ضربه های ترکیبی بازی ساده است و مشخص است که سازندگان برای طراحی این قسمت به خوبی به بازی Arkham City نگاه کرده اند و سعی کرده اند که این قسمت خوب از کار دربیاورند.

صحنه های Quick Time Event هم در بازی وجود دارند که در زمان مبارزه ها روی صحنه ظاهر می شوند و می توانید لحظات هیجان انگیزی را با اجرای درست آن ها شاهد باشید. معماهای خاصی در بازی وجود ندارند و همان تعدادی هم که طراحی شده اند، بسیار راحت حل می شوند. یکی از مشکلات بازی، این است که روند بازی در قسمت هایی که در داخل ساختمان ها است، چندان خوب از کار درنیامده است. این موضوع چیزی بود که در نسخه های قبلی خیلی خوب روی آن کار شده بود، اما در این بازی شاهد هستیم که این بخش ها چنگی به دل نمی زنند.

در عوض بخش های Open-World بازی جذاب هستند و شما را یاد بازی Spider-Man که در سال برای PS2 عرضه شده بود، می اندازد. حرکت در شهر بزرگ نیویورک بسیار خوب از کار درآمده و مأموریت های فرعی ای که در سرتاسر شهر پراکنده شده نیز، این گشت و گذارها را هدفمند کرده اند. البته روند مأموریت های فرعی بازی تکراری می شود و این موضوع چندان جالب نیست. آیتم های زیادی در بازی وجود دارند که می توانید آن ها را جمع آوری کنید. از کتاب های Comic گرفته تا آیتم هایی که در داستان توضیح می دهند، از چیزهایی هستند که می توانید آن ها را جمع آوری کنید و اطلاعات خوبی بدست بیاورید. در کل گیم پلی بازی خوب و هیجان انگیز است، اما با وجود اینکه حالت Open-World هم به بازی اضافه شده، کم کم به این نتیجه می رسیم که این سری از بازی ها روی یک نوار تکرار افتاده اند.

نتیجه گیری

با توجه به مدت زمان کمی که استودیوی Beenox در اختیار داشته تا این بازی را راهی بازار کند، شاهد یک عنوان خوب از سوی آن ها هستیم. درست است که این بازی تحت تأثیر بازی Batman: Arkham City ساخته شده و المان های مشابهی را در آن مشاهده می کنیم، اما باز هم ارزش بازی کردن را دارد و می تواند در نوع خودش هیجان انگیز باشد. استودیوی Beenox که تا چند سال پیش کسی آن را نمی شناخت، با ساخت چند نسخه از سری بازی های Spider-Man نشان داده که می تواند بازی هایی با کیفیت بهتر را هم راهی بازار کند. البته اگر Activision این فرصت را به آن ها بدهد!